Hoewel de subtitel “A Journey Through Black Hair-itage” doet vermoeden dat deze documentaire over onze haargeschiedenis gaat, ligt het accent volgens mij meer op de haarindustrie.
Dat maakt My Nappy Roots niet minder interessant. Het is af en toe goed om terug te kijken. De geschiedenis ken ik min of meer al uit Hair Story. Een geweldig boek dat vertelt over onze haargeschiedenis op een leuke manier. Vanaf Africa tot nu. Reeel en toch grappig.
Sudana en Christiana met wie ik naar de voorstelling was, vonden het reuze interessant. Van sommige mensen/bedrijven hadden ze nog nooit gehoord en het was af en toe hilarisch om onze kapsels terug te zien. Gelukkig kunnen we nu zeggen dat die tot de vorige eeuw behoren.
De film heeft enkele opmerkelijke momenten. Een nappy head die een mooi en zeer grappig gedicht voordroeg over ons weave gedrag, zorgde voor hilariteit. Ik moet zeggen van beiden kanten, kroesedes en de beweavables zoals ze worden genoemd. Degenen die niet meer zouden kunnen leven zonder een weave.
Maar ook Vivica Fox, de bekende filmster, kwam aan het woord. Zij maakt er geen geheim van dat ze weavt en maakte er een punt van dat vrouwen die het haar natuurlijk kroes dragen, gerelaxte en geweavde vrouwen over een kam scheren, veroordelen en zeggen dat deze groep, niet zwart bewust en oppervlakkig is. Volgens haar zijn zwart bewuste vrouwen er in allerlei kleuren en maten met verschillende kapsels.
Vivica zag er nog mooier uit in werkelijkheid dan op het witte doen en ik moet haar gelijk geven. Ik kan ook niet zo goed tegen die mensen van de haarpolitie die je meteen in een categorie plaatsen en heel venijnig kunnen zijn. Die zijn voor mij niet beter dan diegenen die een houding tegen je aannemen omdat je het haar kroes draagt, omdat ze ervan overtuigt zijn dat kroeshaar niet kan.
Van alle geinterviewden vond ik de bijdrage van JoAnn Cornwell, die Sisterlocks heeft uitgevonden, het meest raak. Met Sisterlocks die tot haar achterste rijken, zegt ze precies waar het om gaat. Bij geen enkel ander volk is natuurlijk haar niet de norm. Wij zijn de enigen bij wie natuurlijk haar bijna niet normaal is. Ze is meteen 10 punten in aanzien gestegen.
Over de avond zelf heb ik gemengde gevoelens. De discussie die volgde was werkelijk niks. Het panel met oa de documentaire maakster Regina Kimbell, Editor in Chief van Essence magazine Angela Burt Murray, Vivica fox en andere bekenden was gewichtig genoeg, maar het ging echt nergens over. Het meest kwalijke vond ik dat de representatrice van Softsheen-Carton die in het panel zat, zei dat ze ook bezig zijn met het ontwikkelingen van relaxers voor kinderen.
Na Essence Magazine was Softsheen-Carson, een grote leveranciers van relaxers, de grootste sponsor van deze avond. Hoewel ik het toejuich dat bedrijven die aan ons verdienen, terug investeren in de gemeenschap, maar volgens mij mist dit bedrijf de boot door natuurlijk kroeshaar, hetgeen onze norm zou moeten zijn, niet centraal te stellen. Uitaard begrijp ik dat ze winst moeten maken, anders zouden ze zo een evenement niet kunnen sponsoren, maar ik ben van mening dat ze een unike kans voorbij laten gaan door te blijven focussen op relaxers.
Als je het echt meent met de gemeenschap dan kan je er niet omheen dat onze haarproblemen voornamelijk worden veroorzaakt door relaxers. 73% van de zwarte Amerikaanse vrouw heeft te maken met haaruitval en haarbreek als gevolg van het gebruik van relaxers. Dat is een epidemie waaraan we samen zouden moeten werken. Voor mij klopt het niet dat ze aan de ene kant geld verdienen met het ontwikkelen en verkopen van deze producten en aan de andere kant dat community zogenaamd bijstaan. Mooi is dat. Aan de ene kant problemen veroorzaken en dan vragen wat het probleem is zodat ze kunnen werken aan een oplossing, maar niet heus.
Daarom kreeg deze kapper van mij de prisj voor de avond. Op de vraag over wat hij anders wilde zien zei hij dat hij meer natuurlijke kapsels wil zien. Toen Vivica tegen hem zei, maar relaxers betalen jouw rekeningen, antwoordde hij; het hoeft niet altijd om geld te gaan. Een man naar mijn hart.