Hi Hillary. Ik ben je werk tegen gekomen tijdens het surfen op internet. Uiteraard spraken je schilderijen mij aan, niet alleen omdat Afrikaanse haardrachten mij sowieso fascineren, ook omdat je schilderijen zo mooi en divers zijn: uit verschillende Afrikaanse landen uit verschillende decenia.
Zou je allereerst wat over jezelf willen vertellen?
Ik ben schilder, fotograaf en leeraares kunst. Ik heb overal wel gewoond; in New York, Parijs, Los Angeles, Florance, San Francisco, noem maar op. Als artiest probeer ik constant nieuwe dingen uit. Mijn inspriratie komt voort uit mijn facinatie met andere culturen, landen en de geschiedenis.
1. Coiffure van een getrouwde vrouw met Iipando en Oshikoma: Kwaluudi & Ngandjera, South Africa.
2. Aboney stijl, Dahomey uit de cult van “Vodusi”.
2. De afro. Een Amerikaans cultureel fenomeen van 1960 – 1970.
Hoe en wanneer ben je geinteresseerd geraakt in het schilderen van kapsels? Waarom heb je Afrikaanse haardrachten gekozen?
Waarschijnlijk omdat ik zelf nauwlijks aandacht aan mijn haar schenk. Daardoor raakte ik zo gefacineerd door de kapsels van Afro-Amerikaanse vrouwen overal in de Verenigde Staten. Ik werd nieuwsgierig toen ik een vrouw zag met een heel chique kapsel, terwijl ze gewoon een spijkerbroek en gympen aanhad. Voor mij waren de kapsels die ik zag voor formele gelegenheden, maar de vrouwen droegen ze als dagelijkse stylen. Toen ze me ook nog vertelden dat het uren en soms wel dagen kon duren om de kapsels te maken was ik ongeloofelijk verbaasd. Dat was de reden waarom ik het hele haargebeuren wou onderzoeken. Hoe meer ik ontdekte, hoe gefacineerder ik raakte door de wereld van de Afrikaanse drachten. Nadat ik vrouwen in New York, Washington D.C. en San Francisco had gefotograffeerd besloot ik de historie van de Afrikaanse stijlen te gaan onderzoeken. Dat heeft geleid tot de serie olieverf schilderijen en nog recenter een kinderboek.
Heb je een expositie gehouden en hoe was de respons?
Mijn schilderijen en foto’s zijn geexposseerd in San Francisco in het gebouw van het San Francisco African American Cultural Society and Museum. De response was zeer positief!
Je bent gefascineerd door Afrikaanse haardrachten? Draag je wel eens zelf een Afrikaans kapsel?
Nee, ik heb er het haartype niet voor. Zo een kapsel blijft bij mij niet zitten.
Wel dit interview is voor een haar website dus ik moet toch nog even doorgaan met haarvragen. Heb je een speciale band met haar? Heb je je haar bv. ooit gepermanent of gekleurd?
Ik heb het geduld niet om een kapsel te onderhouden. Het merendeel van mijn leven heb ik mijn haar lang gedragen omdat het het makkelijkste was. Het is echt pas vorig jaar dat ik heb besloten mijn haar kort te knippen. Ik was zelfs te lui om terug te gaan naar de kapper, dus heb ik het maar weer uit laten groeien. Maar ik moet wel alijd interesse hebben gehad in haar want toen ik jonger was heb ik kapsels gefotografeerd op de middelbare school en elk model moest een vragenlijst invullen.
Kunstenaar’s statement: Er bestaat zoiets als haarkunst. We zijn omgeven door haarkunst, we moeten alleen even opletten om het te kunnen herkennen en bewonderen. Het zijn de elegante, kunstige haardrachten van Afro-Amerikaanse vrouwen.
Interessant. Wat was het idee erachter en wat was het resultaat?
Nadat ik de foto’s had genomen moesten de modellen een kopie van de foto manipuleren en de haarstijl aanpassen in eentje die ze zouden willen dragen. Daar heb ik een boek van gemaakt; het origineel, de vragenlijst en de gemanipuleerde foto. Dit waren echte kunstwerken, aangezien alle modellen zelf artiesten waren.
Ik ben ook ander werk van je tegengekomen, voornamelijk stillevens. Waren deze voor of na de Afrikaanse haardrachten? Was er verschil qua gevoel bij het maken van de schilderijen? Heb je een voorkeur?
In het verleden heb ik veel foto waterverf gedaan. Ik nam zwart-wit foto’s en beschilderde ze met waterverf. Sommigen posters zijn online te koop, maar het is niet mijn beste werk. De posters zijn meer mijn commercieel werk.
De Afrikaanse haardrachten is het grootste project wat ik ooit heb gedaan. Ik ben begonnen in 1998. Van 2000 tot 2001 heb ik een jaar uitgetokken en dus geen les gegeven om foto’s te maken van haardrachten. Het was een van de beste jaren van mijn leven. Het is een luxe om je dagen volledig te kunnen besteden aan kunst en musea bezoek en onderzoek! Ik heb genoten van het vooronderzoek aan het begin van het projuct. En wanneer ik schilder gaan tijd en plaats aan mij voorbij, net alsof ik mediteer. Als ik klaar ben met het ene stuk ga ik gewoon verder met een ander.
Is het project of Afrikaanse haardrachten hiermee aan z’n eind of komt er nog een folow up?
Ik heb een kinderboek geschreven over historische Afrikaanse kapsels met daarin mijn foto’s en schilderijen. Een agent in New York is momenteel een uitgever aan het zoeken.
Verder werk ik aan een serie satirische portretten gebaseerd op oosterse kunst.
Toont het boek ook kinderkapsels?
Nee, meer vrouwelijke haarstylen, er is wel een foto van een moeder en dochter die verschillende haardrachten hebben.
Meer werk van Hillary Younglove is te zien en te bestellen bij: http://www.images.com en http://www.sonomaacademy.org/users/younglove/Home.htm.
