Ze is actrice, zangeres, schrijfster en moeder van twee prachtige kinderen. Manoushka Zeegelaar Breeveld kent u misschien van de televisieserie ‘Grijpstra en de Gier’ of de film ‘Sonny Boy’, waar ze de moeder speelt van hoofdpersoon Waldemar. Vanaf januari 2012 staat ze, samen met Lucretia van der Vloot, op de bühne met de theatershow ‘Ach, ze lijken allemaal op elkaar’.
Manouska Manoushka Zeegelaar Breeveld
{loadposition links}
Ze is actrice, zangeres, schrijfster en moeder van twee prachtige kinderen. Manoushka Zeegelaar Breeveld kent u misschien van de televisieserie ‘Grijpstra en de Gier’ of de film ‘Sonny Boy’, waar ze de moeder speelt van hoofdpersoon Waldemar. Vanaf januari 2012 staat ze, samen met Lucretia van der Vloot, op de bühne met de theatershow ‘Ach, ze lijken allemaal op elkaar’, waarin ze allerlei geheimen en hartenwensen met ons deelt. Hier geeft Manoushka alvast een voorproefje van haar theatershow en vertelt ze ons over haar carrière, het moederschap en natuurlijk over haar prachtige black hair.
“‘Ach, ze lijken allemaal op elkaar’ is een intiem theaterconcert”, vertelt Manoushka. “Lucretia en ik zingen oude en nieuwe liedjes en vertellen verhalen die de verschillen en overeenkomsten tussen ons aangeven.” Ook komen er in de show verschillende vooroordelen over de vrouwen aan de orde. “Mensen hebben altijd een bepaald beeld van ons. Dat blijkt niet altijd te kloppen met de realiteit. Castingdirectors zien ons bijvoorbeeld als twee Surinaamse vrouwen en we worden dan ook altijd voor dezelfde rollen gevraagd. Maar hoe Surinaams is Lucretia, geboren en getogen in Amsterdam, eigenlijk? En wat maakt mij, opgegroeid in Paramaribo, meer Surinaams dan zij? Dat zijn vragen die naar voren komen in de show. We hebben het over onze jeugd, ons haar, onze liefde voor Amsterdam en Paramaribo en over onze geliefden.” De show is dan ook erg persoonlijk. Alles wat naar voren komt, is geput uit de ervaringen van de twee vriendinnen. “Het is echt een persoonlijk document van ons tweeën,” aldus Manoushka, “maar deze ervaringen zijn heel herkenbaar voor anderen. We lijken namelijk allemaal, blank of zwart, Nederlands of Surinaams, veel meer op elkaar dan we denken.”
Zo’n eigen theaterconcert en het werk als actrice, schrijfster en zangeres slokt veel van je tijd en energie op en dan is Manoushka er ook nog moeder bij. Hoe doet ze dat toch? “Toen de kinderen kleiner waren was het een geregel van jewelste. Maar met inzet van vader, zussen en vriendinnen kwam ik er altijd uit. Het is nu veel makkelijker. De kinderen redden zich nu prima alleen. Ze vinden het heel leuk om af en toe mee te gaan naar mijn concerten. Toch vinden ze het nog wel steeds heel fijn als een productie afgelopen is. Dan ben ik gewoon weer mama thuis.”
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden
Tegenwoordig draagt Manoushka haar haar zoals het is; kroes en los. “Dat vind ik mooi en het kost me zoveel minder tijd en geld”, vertelt ze. Ze is nu dan ook binnen een half uur gedoucht, gekleed, opgemaakt en klaar om de deur uit te gaan. Dat is echter niet altijd zo geweest. “Ik heb heel lang mijn haar gestraight. Opgroeiende in Suriname krijg je sowieso te horen dat je slecht haar hebt. Glad en lang, dat is goed haar. Dus dat wordt je schoonheidsideaal. Ook ik was als tiener heel blij dat mijn haar gestraight mocht worden. Dat maakte het niet tot goed haar, maar het kwam wel dicht in de buurt. Tot die tijd had ik een afrotje en daarna heb ik elk mogelijk kapsel dat Whitney Houston en Hally Berry ooit heeft gehad, ook gehad.” Manoushka heeft niet al te goede ervaringen met relaxers. “Wie mooi wil zijn moet pijn lijden, werd mij altijd verteld. Relaxers waren gewoon iets dat je moest doorstaan, het hoorde erbij. Totdat mijn moeder mijn haar een keer met een Surinaams product ging straighten. Het brandde zowat mijn hersens uit mijn hoofd en mijn haar kwam er met plukken tegelijk af. Verkeerde chemische samenstelling denk ik. Ik hoefde even niet meer perse mooi te zijn.”
Dat probleem zal Manoushka bij haar dochter niet tegenkomen. “Mijn dochter heeft steil haar. Mijn man is half Nederlands half Surinaams en ik ben een fijne mengelmoes. Als je al dat chinees, creools, hindoestaans, hollands en joods bloed met elkaar mengt krijg je blijkbaar een dochter met steil haar. Ze heeft er wel een slag in. Ik vind het prachtig. Zij vindt het vreselijk. Ze had liever haar als dat van mij gehad.” 
Manoushka heeft grote bewondering voor haar ouders, die ze ook ziet als grote inspiratiebronnen. “Ze inspireren me allebei op een verschillende manier. Mijn moeder is een sterke vrouw die drie dochters, met kroeshaar, heeft geleerd altijd in staat te zijn voor zichzelf te zorgen. Mijn vader is een inspiratie als het gaat om het leven te leven zoals het komt. Tegenslagen die komen neem je en je gaat door.”
Gelukkig mens
Manouska is dan ook erg tevreden met haar leven zoals het nu loopt. “Als ik gezond en wel door kan blijven gaan met waar ik nu mee bezig ben en het ontwikkelen het ontwikkelen daarvan, sterf ik als een gelukkig mens. Ver na mijn tachtigste, hoop ik. Het maken van theater, film en muziek is mijn passie. Maar ook het overdragen daarvan.” Dat overdragen doet Manoushka al op kleinere schaal, maar het is nog wel iets dat Manoushka in de toekomst verder zou willen ontwikkelen. “Afgelopen jaar was ik in Suriname voor workshops aan de muziekschool. Ook geef ik ieder jaar les aan de Weekendschool in Amsterdam. Dat is een school voor kinderen die extra dingen, van advocatuur tot kunst en cultuur, willen leren en dat in het weekend doen. Geweldig initiatief en heel inspirerend om daar aan mee te mogen doen.” Deze school sluit mooi aan op haar favoriete quote: ‘Education is the most powerful weapon which you can use to change the world’, van Nelson Mandela.
Manouskha heeft tot slot nog een mooie boodschap voor vrouwen die onzeker zijn over hun kroeshaar en dit het liefst willen verbergen. “Als je het mooi vind moet je vooral je haar relaxen en extensions gebruiken. Voor de variatie is het ook leuk dat al die producten er zijn. Je wilt wel eens wat anders. Maar doe het vooral niet omdat je ‘slecht haar’ denkt te hebben. We hebben prachtig en heel goed haar! Sterk, tegen een stootje bestand en er is altijd iets creatiefs van te maken.”
Bekijk hier de speellijst van ‘Ach, ze lijken allemaal op elkaar’ met Lucretia van der Vloot en Manoushka Zeegelaar Breeveld.
| 11 februari | Capelle a/d IJssel | Isala Theater | 20.30 uur |
| 20 februari | Amsterdam | De Kleine Komedie | 20.15 uur |
| 22 februari | Hoofddorp | Het Oude Raadhuis | 20.30 uur |
