Afgelopen week is een drukke week geweest wat betreft de voorbereidingen van de documentaire. Zo ben ik druk bezig met het scenario, hoe moet het verhaal van deze documentaire nou lopen zodat het voor iedereen interessant is om naar te kijken.
Terwijl ik druk met mijn scenario aan het worstelen was, moest ik mij ondertussen voorbereiden voor mijn MOCK exam, een tussentijdse presentatie van mijn afstudeerwerk tegen over twee docenten. Je krijgt 15 minuten de tijd om je verhaal te doen waarna zij bepalen of het interessant, haalbaar binnen de tijd (tot eind juni) en goed voor je ontwikkeling is.
“Evelyne, ga je gang” zei een van mijn docenten kalm.
“Zoals jullie weten ga ik een documentaire maken over de zoektocht naar de liefde voor kroeshaar, in dit geval mijn eigen kroeshaar. Ik en vele met mij hebben de gewoonte om bij voorbaat al niet van het eigen kroeshaar te houden. Dit komt naar mijn idee door het schoonheidsideaal dat heerst: Lang, glad en glanzend haar, iets wat het tegenovergestelde is van kroeshaar. Met deze film hoop ik mensen te inspireren om van hun eigen haar te gaan houden, tenminste als het mezelf dan ook lukt…” Dit is iets waar ik nog steeds mee zit. Ik ga serieus opzoek naar de liefde voor kroeshaar omdat ik het nog niet heb gevonden maar dan hoop ik wel dat ik dat uiteindelijk ga vinden.
“Is dat dan zo? Dat mensen met kroeshaar niet van hun eigen haar houden? En hoe wil je dat dan in beeld gaan brengen?” Mijn docent keek mij vragend aan.
“Ik denk dat het wel zo is ja, tegenwoordig is het meer dan normaal om je haar te verbergen of steil te maken als je kroeshaar hebt. We denken dat we mooier zijn roulette met steil haar of het haar van iemand anders en hebben genoeg voorbeelden die dat bewijzen. Denk maar aan Beyonce of Naomi Cambell. Het komt natuurlijk ergens vandaan en dat is iets wat ik wil laten zien.
Hoe ik het in beeld wil brengen is verrassend maar waar: ook al sta ik veel liever achter de camera in de plaats van ervoor… het gaat een participerende documentaire worden, ikzelf ga er dus een grote rol in spelen. Ik wil bij verschillende mensen langs gaan om uit te zoeken hoe ik die liefde terug kan vinden. Denk aan Miss Kroeshaar 2010 (Carol Oron). Afgelopen jaar zijn er Miss Kroeshaar verkiezingen via de website kroeshaar.com gehouden. Ik hoop heel erg dat Miss Kroeshaar mij positief kan beïnvloeden om de liefde naar kroeshaar terug te vinden.
Daarnaast zullen mijn zusjes ook een belangrijke rol spelen, we lopen namelijk allemaal met hetzelfde probleem. En dan ook nog onze vriendjes, hoe gaan zij eigenlijk met onze humeurwisselingen om als het om ons haar gaat.
Het is een belangrijk onderwerp in de kroeshaar cultuur wat ik op een luchtige en af en toe komische manier in beeld wil brengen zodat het ook voor mensen die niets van kroeshaar afweten leuk is om naar te kijken.”
Terwijl ik mijn verhaal deed werd ik steeds enthousiaster en merkte dat mijn docenten ook steeds nieuwsgieriger werden. Ze zagen de noodzaak van de documentaire goed in en gaven mij uiteindelijk het groene licht om aan de slag te gaan met dit project.
“Evelyne, let je wel op dat het niet een giechelende – zussen – voor de spiegel – homevideo wordt? Dat zou zonde zijn he!” Vol overtuiging zei ik dat ik daar zeker op zou letten, dat is wel het laatste wat ik wil maken. Al wordt dat natuurlijk wel een enorme uitdaging!
