Het relaxen begon op mijn twaalfde. Je kent het wel. Vriendinnen mochten het al op de basisschool, ik mocht het als ik naar de middelbare school zou gaan als een soort beloning. Ik deed extra hard mijn best op school, want als mijn ouders tevreden waren met mijn rapport, mocht ik mijn kroeze haren straighten!
Okee, hier komt ie dan. Mijn haarverhaal. (Ik hoop dat mijn haar het mij ooit kan vergeven.)
1994
Het relaxen begon op mijn twaalfde. Je kent het wel. Vriendinnen mochten het al op de basisschool, ik mocht het als ik naar de middelbare school zou gaan als een soort beloning. Ik deed extra hard mijn best op school, want als mijn ouders tevreden waren met mijn rapport, mocht ik mijn kroeze haren straighten!
O wat was ik blij met mijn loshangende, beschadigde haren. Elke dag mijn haar los kammen… Geweldig! Eigenlijk ging het een tijdje (ongeveer 2 jaar) goed met het relaxen, wat overigens in plaats van door de kapper door een tante werd gedaan.
1996
Het ging goed fout toen ik kennismaakte met de fohn, krul- en waveltang. Het 3-wekelijks ritueel van wassen, rollen en onder de droogkap, werd vervangen door een veel korter ritueel. Elke week wassen, laten opdrogen of droogfohnen en daarna aan de gang met de krultang. Waarom zou ik het urenlange ritueel voortzetten als het veel sneller kon? Per slot van rekening verzorgde ik mijn haar enkel met haarvet: Dax. Alle geuren en kleuren heb ik gehad. Rode Daxwas geschikt voor het tangen van haar, groene voor als je het haar nat wilde dragen. Zelfs de zwarte die haarbreuk tegen zou moeten gaan, heb ik gebruikt.
Mijn haarpunten werden dunner en dunner. De uitgroei hield ik niet bij. Bovendien gebruikte ik op den duur verschillende soorten relaxers en liet ik het doen door vriendinnen en kennissen. Er werd me steeds een ander merk relaxer aangesmeerd, als ik naar de haarwinkel ging. Steeds had iemand weer een beter merk op de markt gebracht en ik maar uitproberen. Zo is het jarenlang doorgegaan, totdat ik het ongezonde, steeds afbrekende haar echt zat was. Ik vlocht mijn haar in met nep haar en wisselde het af met weaven. Een ‘big chop’ durfde ik toen nog niet, maar steeds als mijn haar opnieuw gevlochten of geweaved moest worden, werd er een centimetertje afgeknipt.
2003
