Salsa Henk, zo noemde mijn broer Henk toepasselijk om hem te onderscheiden van de andere Henks die wij kennen. Ja, ik had hem immers op een Salsa feestje ontmoet, we gingen vaak Salsa dansen en hij hield van dansen. Hij hield van Salsa
Salsa Henk, zo noemde mijn broer Henk toepasselijk om hem te onderscheiden van de andere Henks die wij kennen.
Ja, ik had hem immers op een Salsa feestje ontmoet, we gingen vaak Salsa dansen en hij hield van dansen. Hij hield van Salsa
Hij onderscheidde zich zeker van zijn naamgenoten. Hij was zeer Levenslustig, heel erg Lief en eigenlijk was het altijd wel “cool” om gewoon met Henk op stap te gaan. Het had dus ook LL Cool Henk kunnen zijn bedenk ik nu. Hij zou er vast om hebben gelachen, als ik dat tegen hem had gezegd en waarschijnlijk ook de associatie met originele betekenis van LL, “Lady’s Lover”, leuk hebben gevonden.
Ja, zo herinner ik me Henk namelijk. Behalve dat hij intelligent was, behulpzaam en altijd een luisterend oor bood, had hij een ongelooflijk gevoel voor humor. Ik kon ontzettend met hem lachen.
Toen ik het trieste bericht hoorde dat hij was heengegaan, was ik even stil. Eigenlijk behoorlijk aangeslagen. Ik had even tijd nodig om het te laten bezinken. Hoewel het nog steeds wennen is, schieten me nu vaak herinneringen van leuke momenten en hilarische verhalen, te binnen. Ik kan nog lachen om het verhaal van hem in, ik dacht Mexico. Maar houd het me ten goede. Reislustig als hij was, kwam Henk wel eens ergens.
Op weg naar dit Spaans-sprekend land, kwam hij een landgenoot tegen en om kosten te besparen, besloten ze samen een kamer te delen. Zo gezegd zo gedaan. Op weg om de omgeving te verkennen, belandde Henk in de avond ergens in een cafe. Leuk allemaal, maar helaas was er een of andere dronkelap die even niks van “gringos” moest hebben. Dronken als hij was bedreigde hij Henk dood te schieten met een pistool in zijn hand. Uiteraard was Henk helemaal verlamd van angst. Gelukkig konden de vrienden van deze agressieveling, hem tot bedaren brengen en van het een op andere moment veranderde Henk in zijn grote “Amigo.” Henk had het wel gezien en besloot een taxi naar zijn accommodatie te pakken. Tijdens de rit overviel hem echter een overweldigend gevoel van IK LEEF! Ik ben in leven! Deze intense emotie moest absoluut gevierd worden. Hij besloot daarom rechtsomkeer te maken en nog wat te gaan drinken om te vieren dat hij het ergste had overleefd. Hoe laat hij “thuis” is gekomen en hoe weet hij niet meer precies maar van z’n Nederlandse reisgenoot, begreep hij de volgende dag dat Henk bij hem in bed is gaan liggen en lekker knus tegen hem aan was gekropen. Henk heeft het nog geprobeerd uit te leggen, maar de kamergenoot die Henk niet kende, bedankte hem vriendelijk en besloot een eigen kamer te nemen.
Inderdaad, Henk zat vol leven en vol verhalen. Mede daarom kan ik lachen als ik aan hem terug denk. Henk, je was iemand om van te houden. Ik zal je missen.
