Mijn oud lerares Nederlands en bekend schrijfster Cynthia McLeod is in New York om enkele lezingen te verzorgen. Gelukkig kwam ze vlak voor vertrek toevallig mijn broer op Schiphol tegen. Als broerlief mij niet had gemaild zou ik nooit hebben geweten dat mijn favoriete Surinaamse
Mijn oud lerares Nederlands en bekend schrijfster Cynthia McLeod is in New York om enkele lezingen te verzorgen. Gelukkig kwam ze vlak voor vertrek toevallig mijn broer op Schiphol tegen. Als broerlief mij niet had gemaild zou ik nooit hebben geweten dat mijn favoriete Surinaamse schrijfster nog geen half uur bij mij vandaan boeken zou signeren.
Cynthia McLeod is meer dan een schrijfster. Ze is een levendige historicus die boeidend kan vertellen over onze Surinaamse geschiedenis. Ze verzorgt dan ook vaartochten met haar boot genaamd Sweet Merodia langs voormalige plantages aan de Suriname rivier. Deze tocht kan ik werkelijk iedereen die daar naar toe gaat, van harte aanbevelen. Behalve dat het heerlijk varen is op de Suriname rivier met de groene bossen langs het donkere water, is het een leerzaam, boeiend en gezellig uitje waar je je werkelijk geen seconde zult vervelen.
Cynthia McLeod met Boris Ditrich
Als lerares zal ik haar zeker nooit vergeten, maar ook een van die “Bigi Jaries” die ze op Republiek heeft gevierd herinner ik me goed. Mijn pa die klasgenoot van Cynthia was, was uitgenodigd en mijn zus en ik togen met hem mee om haar verjaardag daar buiten de stad te vieren. Het was een hyper gezellige boel met ontelbare familieleden en vrienden die haar verdiend in het zonnetje hebben gezet. Uiteraard was er ook een overvloed aan heerlijke Surinaamse gerechten en dranken. Absoluut gedenkwaardig feestelijk.
Cynthia McLeod signeert
Nu kwam Cynthia dus naar het Brooklyn Museum om haar historische kennis te delen met geinteresseerden in het kader van NY400. Wat was het geweldig om haar hier te zien. Na een stevige warme brassa was het al snel tijd om de lezing te beginnen. Bescheiden als ze is begon ze zich te verontschuldigen als zou haar Engels gebrekkig zijn. Wel toen ze eenmaal over onze historie begon te vertellen was er echt weinig van te merken.
Het was muisstil vanaf het moment dat ze begon over de bezetting van New York tot en met het eind toen ze vertelde over de persoon Elizabeth Samson. Het publiek zat gekluisterd te luisteren naar hoe Suriname was geruild voor New York en de ware geschiedenis van de vrije negerin. Zelfs ik die dacht de Surinaamse geschiedenis redelijk te kennen voelde me zeer verrijkt toen ze uitgesproken was.
Na de lezing liet Cynthia nog trots een kleurige slide show zien van de stad Paramaribo. Zo konden degenen die er nooit waren geweest een idee krijgen van het land met de winstgevende plantages dat was geruild voor het eilandje New York.
Voor het signeren stond er al gauw een rij. Vriendelijk als ze is, stond ze nog uitvoerig te praten met haar lezers en binnen no time waren de boeken in de museum boekhandel uitverkocht.
Gelukkig had ze nog even tijd om een hapje met ons te eten in het cafe van het museum. Samen met haar Amerikaanse begeleider, mijn nicht die zowat een nog grotere fan is van McLeod en al haar boeken heeft en haar man, hebben we heel gezellig zitten napraten. De volgende keer als ze er is willen we het ruim van te voren weten zodat we haar op z’n Surinaams lekker warm kunnen onthalen. We kijken nu al uit naar de volgende keer.
