Op zondag 23 November hadden we afgespoken in een caribisch restaurant in Manhatten. Op het programma stond vooral gezelligheid, het uitwisselen van ideen, ervaringen en haarproducten (product swap), en als last but not least: eten!
Happy-to-be-nappy-day
23/11/03 Manhattan, NY
Jaide, ValleyofDecision, Nappyred,
Cherished, Ebonique, FemmeGranGwa, LydiCarol, Masoesa, happidaz, LadyKink, Stace, WorldofCurls
Newoman, aymst1, Andie, Healty, Deej, Skegee, Sandy, Neosoul.
<== Ebonique en Sandy
==> |
Op zondag 23 November hadden we afgespoken in een caribisch restaurant in Manhatten. Op het programma stond vooral gezelligheid, het uitwisselen van ideen, ervaringen en haarproducten (product swap), en als last but not least: eten!
<== World of curls en hapidaz
==> |
Het was enorm gezelig. We waren met z’n 20-gen. 20 vrouwen met kroeshaar en geen enkel kapsel was hetzelfde. Allemaal varianten op Afro’s, Twists, Dreadlocks en noem maar op. Kroeshaar blijft indrukwekkend veelzijdig. Het uitwisselen van tips en ervaringen ging dan ook gesmeerd. Inspirerend om weer nieuwe kapsels uit te proberen.
Ladykink, Deej, Aymst1, Skegee, Cherished
Een product swap is altijd leuk. In plaatst dat je je miskopen van de afgelopen weggooit geef je ze weg of ruil je ze met iemand. Er is altijd wel iemand die een product dat jij niet goed vindt wel wil uitproberen, misschien vindt die persoon het wel lekker. Haarproducten kan je vergellijken met eten; wat jij niet lekker vindt, vindt een ander heerlijk.
Stace, Lydicarol en Andie
Eten met vrouwen is toch altijd wat. Tegenwoordig let iedereen op wat zij eet en er is altijd wel eentje op dieet. Behalve World of Curls. “Weet je”, zei ze “ik heb genoeg van dat jojo-effect en dat wanhopig gedoe. Ik moet toch een keer dood gaan, dik en gelukkig zal ik sterven”. Uiteraard was het na deze opmerking schateren geblazen om daarna toch ook even verschillende dieten te bespreken.
Newoman, ValleyofDecision, Jaide
Er waren veel digitale camera’s en er werden veel foto’s geschoten. Wat had ik te doen met David, onze aangewezen (witte) kelner. Hij bood een van ons aan een foto van de hele groep te nemen. Dat had hij niet moeten doen. Hij kreeg zo 10 camera’s in zijn hand gedrukt en klikken maar. Toen het bleek dat er een jarige ergens in het restaurant zat begonnen we allemaal spontaan “happy birthday” met de andere kelners mee te zingen. Dat was me toch wat. De jarige stond zelfs op om ons met een nederige buiging te bedanken. Zo goed, spontaan en gezellig klonk ons koor.
Nee, we roepen geen cheese met z’n allen. Het was gewoon zo ontzettend gezellig, dat maakt altijd indruk, zelfs in een wereldstad als New York. Auto’s stopten om spontaan naar ons te zwaaien, David werd bijna omver gereden. Vast nog nooit zoveel “nappy heads” (kroeskoppen) bij elkaar gezien werd opgemerkt en toen werd er geroepen “DOORRIJDEN!”. Uiteraard kwamen we niet meer bij. Al met al was het een behoorlijk inspirerend samenzijn, lekker gegeten, weer wat geleerd en vooral gelachen. Vol verwachting kijk ik uit naar de volgende happy-to-be-nappy-day.