Zijn eerste stappen waren danspassen. Nu is Victorius Remak bijna 30 jaar oud en is hij een professioneel danser in New York. Hij geeft les aan de jeugd en reist voor verschillende klussen de hele wereld over. Zoals bijna iedere danser is zijn ultieme droom om ooit op Broadway te dansen.
Zijn eerste stappen waren danspassen. Nu is Victorius Remak bijna 30 jaar oud en is hij een professioneel danser in New York. Hij geeft les aan de jeugd en reist voor verschillende klussen de hele wereld over. Zoals bijna iedere danser is zijn ultieme droom om ooit op Broadway te dansen.
Victorius wist al vroeg dat hij danser wilde worden. “Ik kroop naar de radio, zette deze aan, hees mezelf op en begon te dansen tot de muziek stopte. Sindsdien ben ik bijna altijd aan het dansen.” Zijn ouders vonden het altijd geweldig dat hun zoon zo van dansen hield, tot het moment dat het serieus werd. “Eerst vonden ze het leuk dat ik een hobby had waar ik zoveel passie voor heb. Maar mijn ouders waren niet zo blij dat ik mijn accountancy studie liet vallen voor een studie aan een dansacademie. Ze wilden heel graag dat ik baanzekerheid had, maar ik was niet gelukkig toen ik de hele dag stil moest zitten in een klaslokaal. Toen ik begon met lesgeven en mijn ouders mij zagen optreden op tv, veranderden ze. Ze kwamen naar de open dagen en kregen daardoor meer inzicht in hoe serieus het eigenlijk is voor mij.”
Master
Serieus was zijn opleiding aan de Lucia Marhas Universiteit zeker. Vaak was Victorius zeven dagen in de week bezig met zijn studie. “Zwaar wil ik de opleiding niet noemen, maar het was wel erg intens. Ik maakte vaak lange dagen en dan moest ik ook vanaf het eerste jaar stage lopen in verschillende vormen van theater en lesgeven. En boven dat koos ik ervoor om twee studies tegelijkertijd te doen (musical theater en dans docent).” Een bezig bijtje dus, maar na deze studie was de danser met zijn Surinaamse roots nog niet klaar. “Na het afstuderen had ik het gevoel dat ik nog veel te leren had over verschillende dansvormen waar ik tijdens mijn studie weinig of niets over had geleerd. Ik wilde me altijd verdiepen in moderne dans, dus bood mijn mentor, Derrick van der Leuv, mij een scholarship aan om in de zomer van 2007 te gaan studeren in New York aan de Alvin AIley School. In New York had ik tijdens die zomerstudie auditie gedaan voor de Independent Study, waar ik toen voor was aangenomen. Ik heb de studie in twee jaar afgerond met steun van onder andere de Van Den Ende Foundation.” Genoeg gestudeerd, zou je misschien zeggen, maar dat vindt Victorius niet. “Ik wil me verdiepen in zoveel mogelijk verschillende dansstijlen. Ik ben vooral geïnteresseerd in dansen die ontstaan zijn uit de diaspora. En ik wil een master studie doen in dans zodra ik het me kan veroorloven.”
Functioneel
Een lange tijd heeft de danser zijn haar heel kort geschoren. Niet omdat hij niet trots is op zijn kroeshaar, maar meer omdat dit functioneel was. “Ik ben nu super trots op mijn kroeshaar. Vroeger niet; toen werd ik er vaak om gepest. Maar mijn moeder leerde me dat kroeshaar veel mooier is dan glad haar en dat je er veel mee kunt.” Nu laat Victorius zijn haar groeien. “Misschien om het te vlechten of om het gewoon als curly fro te dragen.”
Zijn haar en huidskleur hebben de danser in zijn professionele carrière nog niet in de weg gestaan. “Er zijn minder klussen voor mensen met mijn huidskleur en haartype, maar ik heb daarmee nog niet veel issues gehad.”
Tot nu toe heeft Victorius namelijk al heel wat leuke klussen gedaan. “Als achtergronddanser voor Lisa Lisa (& The Cult Jam) ben ik naar Hawaii geweest en in 2012 ben ik met twee dance troupes naar Japan en Costa Rica geweest. Die klussen waarbij ik naar andere landen of steden reis waar ik nooit eerder ben geweest, dat zijn de leukste. De minst leuke klussen zijn die waarbij ik veel te vroeg moet opstaan.” Maar als Victorius vroeg op zou moeten staan voor een klus op Broadway, zou hij dat waarschijnlijk helemaal niet erg vinden. “Op Broadway staan is mijn ultieme droom. Ook zou ik graag op wereldtournee gaan met een dance troupe of als achtergronddanser met een artiest.”
