Haitidag in Zutphen
witte moeders met gadopteerde kroesharige kinderen
Een verslag van Petra Boersma
Eindelijk het is zover, we gaan weer een keer naar Haiti-dag. Meestal ongeveer 1x per 2 jaar wordt zo’n dag georganiseerd door ouders die zelf een Haitiaans kindje hebben, in samenwerking met Wereldkinderen, waar dan de adressen van de mensen vandaan komen, die een kind of meerdere kinderen uit Haiti hebben geadopteerd. Het is altijd een hele belevenis en je hoopt dan ook weer ouders te zien van het groepje, waarin je kind is meegekomen naar Nederland. Er worden ervaringen uitgewisseld rond de adoptie en over hoe het gaat met de kinderen, school, sport, noem maar op. Ook is Piet Dijkhuizen er altijd met zijn stand met Haitiaanse spulletjes. Nou dat is altijd wel in trek, want er is altijd wel weer iets nieuws wat we nog niet hebben.
Kennen jullie Dominga nog van maties? Haar moeder heeft haar haar na een relax fiasco helemaal kort geknipt en vergelijk de haargroei maar eens.
Op de foto links is Dominga te zien met Jackson en Collin. Zij zijn in oktober 1996
tesamen uit Haiti naar Nederland gekomen
Foto rechts: integratie is voor kinderen nooit een probleem.
Meer reacties van de moeders: Kinderen
De dag zelf wordt gehouden in een school, dus ruimte genoeg en bij mooi weer lekker buiten spelen. Verder is een hot-item, natuurlijk HET HAAR van de kinderen. En hun droge huidjes, want ja het klimaat is hier nu eenmaal anders dan in Haiti en je probeert zoveel mogelijk tips van elkaar te krijgen of als je een goede tip hebt door te geven.
Dit jaar was ik blij verrast te zien dat Lori van Mariposa aanwezig was op de Haiti-dag, en ben natuurlijk ook bij haar demonstratie wezen kijken en luisteren. tIs altijd weer fijn om te horen dat je het gewoon goed doet met je kind, want of je nou wilt of niet als witte moeder heb je toch altijd een beetje het idee dat je jezelf moet bewijzen dat je wel goed voor je mooie bruine kindje kunt zorgen, qua uiterlijk dan,
want de opvoeding is gewoon net zo als ieder ander.
Ik heb deze goed opgelet hoe het haar van een meisje van een jaar of 12 werd ingevlochten. Ik vond het heel erg om te zien dat het haar niet mooi zwart was, maar een beetje bruin en vol klitten zat. Haar moeder deed er dan ook niet veel meer aan dan ‘s morgens wat vet er in smeren, zelfs kammen
deed ze niet, omdat het zo pijn deed.
Ik heb haar uitgelegd dat ik van begin af aan dat mijn meisje hier was haar haartjes altijd heb gekamd en dat het geen pretje was, maar dat ze er toch aan wennen en dat het gewoon veel beter is voor het haar. Vlechten kon haar moeder ook niet, want dan kreeg ze pijn in haar vingers. Tja na 5 uur vlechten wil ik ook wel eens iets anders doen, maar je hebt een meid of niet en ik heb daar geen problemen mee.
Verder zag je dat de jongens over het algemeen heel kort haar of bijna kaal waren, lekker makkelijk. Er was er eentje die had dreads met aan de uiteinden blonde plukjes, stond echt gaaf.
De kleine kinderen waar het haar nog van groeien moest, hadden vaak alleen een speldje of strikje in het haar en heb ik ook een paar keer gezegd dat het heel belangrijk is om in iedergeval elke keer het haar te kammen zodat ze kunnen wennen en dat het klitvrij blijft. Ook heb ik gezien mijn ervaring met Dominga gezegd dat het misschien vaak beter is om het haar een keer goed kort te knippen en daarna opnieuw te laten groeien, gewoon omdat het in slechte staat is, ook door ondervoeding in Haiti.
Ook heb ik gezegd dat het heel erg belangrijk is om niet bij de pakken neer te zitten en gewoon proberen en natuurlijk naar Kroeshaar.com verwezen plus het boek aangeprezen.
Verder hebben we het gewoon hartstikke getroffen met het weer en was het weer een hele fijne dag.
Zodra er weer een Haiti-dag is zal ik het zeker aan jullie doorgeven, zodat jullie weer vertegenwoordigd kunnen zijn, want vragen over het haar, zijn er altijd.”
Met dank aan goos die het verslag en de foto’s mailde, Willeke Keizer die kroeshaar.com heeft benaderd en Sorrayda van Ommeren die haar medewerking heeft verleend.
Het fototje van het kleine meisje met zoveel haar is van Magda Marten. Dit is wat ze schreef: Hi, this is a picture of my lovely daughter shanaya she is 2 years. I am a supporter of kroeshaar for a couple of years.
